Licht in de kerk heeft symbolische waarde. In de bijbel lezen we (Genesis 1) dat Gods eerste scheppingsdaad was te zorgen dat er licht kwam in een donkere chaotische wereld. God maakte scheiding tussen donker en licht. Vanaf dat moment is er na elke donkere nacht weer het licht van een nieuwe morgen.
Paaskaars
Elke zondag brandt vanaf Pasen tot Goede Vrijdag op het liturgisch centrum een grote kaars, de Paaskaars, die symboliseert dat Jezus het licht van de wereld is, het licht dat de duistere machten heeft overwonnen. Op Goede Vrijdag wordt de Paaskaars gedoofd en weggedragen. Bij het herdenken van het sterven van Jezus verdwijnt het licht uit de kerk.
In de nacht van Stille Zaterdag, de nacht van Pasen, wordt een nieuwe Paaskaars met een nieuwe afbeelding en een nieuw jaartal binnengedragen als symbool van het licht (het leven) dat het wint van de diepste duisternis (de dood). De diaken steekt daarna een kaarsje aan de nieuwe Paaskaars aan en geeft met dat brandende kaarsje het licht door aan anderen die het op hun beurt doorgeven tot iedereen een brandend kaarsje vasthoudt. Zo wordt het licht aan elkaar doorgegeven om met elkaar een lichtend licht te zijn.
Op de standaard voor de paaskaars zijn enkele oud-kerkelijke symbolen aangebracht.
Elke zondag staan er twee tafelkaarsen op de liturgische tafel. De diaken steekt deze kaarsen bij het begin van de kerkdienst aan de Paaskaars aan. De tafelkaarsen symboliseren het licht van Gods woord in ons midden. Wanneer de kinderen naar de kindernevendienst gaan om in hun taal te luisteren naar de bijbelverhalen, dan nemen zij ook een lichtje mee dat is aangestoken aan de Paaskaars.
Gedachtenistafel
Op de gedachtenistafel staat een witte steen met de woorden uit Openbaring 2: 17:
...en Ik zal hem een witte steen geven en op die steen een nieuwe naam geschreven...
Uit de gedachteniszondag, de laatste zondag van het kerkelijk jaar, wanneer de gestorvenen van het afgelopen jaar worden herdacht en voor hen kaarsjes worden aangestoken aan de Paaskaars, is de gedachtenistafel ontstaan.
De gedachtenistafel staat in een hoek van de kerkzaal, naast het liturgisch centrum. Op deze tafel brandt elke zondag en bij een begrafenis de gedachteniskaars die ook aan de Paaskaars wordt aangestoken. Op de tafel staan kleine kaarsjes klaar. Iedereen die een kaarsje voor een geliefde gestorvene wil aansteken, doet dit aan de gedachteniskaars. Dit ritueel helpt mensen weer wat evenwicht te vinden in een moeilijke tijd.
Ook bij verdriet, ziekte of zorg kan een kaarsje op de gedachtenistafel worden aangestoken, als een gebed voor jezelf of voor een ander. Elke zondagmorgen is er vanaf negen uur tot ongeveer half tien gelegenheid om een kaarsje op de gedachtenistafel aan te steken.
Naast de Paaskaars zijn er de huispaaskaarsen. Zij hebben dezelfde afbeelding als de Paaskaars, maar ze zijn kleiner en bestemd voor thuisgebruik, bijvoorbeeld bij meditatie, moeilijke perioden in het leven of bij vreugdevolle gebeurtenissen.
Adventstijd en de kerst
In de adventstijd, de vier zondagen voor het Kerstfeest, staan er vier adventskaarsen op de liturgische tafel. Vanaf de eerste adventszondag steekt een kind steeds een adventskaars aan; elke zondag één kaars meer. Elke zondag wordt het iets lichter en op de vierde adventszondag branden alle vier adventskaarsen.
In de kerstnachtdienst staan er vier kaarsen op een tafel voor het liturgisch centrum. Deze kaarsen symboliseren de vier windstreken. In deze viering steken we allemaal een kaarsje aan één van de vier kaarsen aan en zetten ze neer rondom de vier windstreekkaarsen. Zo wensen wij iedereen op aarde een leven in vrede en gerechtigheid toe.
Andere speciale kaarsen
Een doopdienst is een feestelijke gebeurtenis in onze kerk. Worden er kinderen of volwassenen gedoopt, dan krijgen zij een doopkaars. Deze kaars wordt in de doopdienst aangestoken aan de Paaskaars als teken dat wij in ons leven licht moeten verspreiden. De doopkaars kan thuis bij belangrijke gebeurtenissen branden, bijvoorbeeld bij de verjaardag.
