In de Veertigdagentijd bezinnen we ons op onze relatie met God, onszelf en onze naaste. Leven in het licht van Gods koninkrijk vraagt niet om passief afwachten: we worden uitgedaagd om ‘als nieuw’ te leven en te onderscheiden waar het op aankomt. Jezus stelt ons op scherp: we worden opgeroepen om onze verantwoordelijkheid te nemen voor onze medemens, de schepping en de samenleving.

De liturgische Schikking roept een zintuiglijke ervaring bij de kijker op, een emotie als mooi of lelijk, of roept verwondering of vragen op;
De halve bolvorm staat symbool voor de aarde. Vanaf het begin van de Veertigdagentijd is het kruis aanwezig in de schikking. Het kruis is een directe verwijzing naar de genade van het geloof en naar de sterfelijkheid van de mens.

Op Paasmorgen breekt het licht door. Alles wordt nieuw.
De dood is overwonnen, een nieuwe toekomst breekt open, door onze tranen heen.
We volgen Maria in haar weg van rouw en gemis naar de overweldigende ontmoeting met Jezus, haar levende Heer.